Historia sportu samochodowego

Jacek_Slopek

Żelazny punkt na trasie wycieczek fanów Ferrari przejeżdżających w okolicach Modeny: Maranello. W mieście, poza fabryką aut z czarnym koniem w logo, znajduje się Museo Ferrari, do którego koniecznie trzeba zajrzeć.

Muzeum Ferrari znajduje się na Via Dino Ferrari 43. Dwupiętrowy budynek Muzeum zapewnia zwiedzającym moc wrażeń. Serca każdego fana biją w tym miejscu zdecydowanie szybciej - w trakcie zwiedzania można bowiem stanąć tuż przy legendarnych modelach wyścigowych bolidów, czy pojazdów GT widywanych zwykle na klipach z włoskiej i francuskiej riwiery, czy też na obrazkach z nocnego życia w Monte Carlo.

Na parterze poza kasą biletową i kafeterią sąsiadującą z ogromną biblioteczką wydawnictw książkowych na temat Ferrari (jej zawartość to lekko licząc kilkanaście pensji przeciętnego zjadacza chleba Wink

) znajduje się Sala delle Competizioni (Competition Hall). Jej zawartość to m.in. Ferrari 125S, Ferrari 166 F2, Ferrari 195 Inter, Ferrari 750 Monza, Ferrari 250 GT Berlinetta, Ferrari 512 M, Ferrari 365 GTB4 Competizione, czy Ferrari F1-89 (bolid Nigela Mansella) oraz wystawa silników i przedmiotów związanych z wyścigami F1 - kasków kierowców ścigających się w czerwonych cavallino (m.in. Johansson, Berger, Alesi, Massa), czy kombinezonów kierowców.

Jest tu także woskowa postać Enzo Ferrari'ego siedząca za biurkiem w replice biura, gablota z modelami w skali 1:43 wszystkich bolidów Ferrari biorących udział w wyścigach F1 od 1950 roku.

Idąc na wyższe piętro przechodzimy na klatce schodowej obok Ferrari 308 GTB i dochodzimy do sali zwycięzców - Sala delle Vittorie (Victories Hall), w której zgromadzono puchary za wygrane przez Ferrari wyścigi F1 oraz kaski dziewięciu indywidualnych mistrzów świata - Ascariego, Fangio, Hawthorna, Phila Hilla, Surteesa, Laudy, Schecktera, Schumachera i Raikkonena. Dodatkowo w gablocie znajdują się miniatury modeli (w skali 1:12) bolidów, które wygrywały mistrzostwa świata w klasyfikacji konstruktorów. Głównymi elementami wystawy są jednak bolidy Ferrari, które wygrywały mistrzostwa świata w latach 1999-2008. Te już prezentowane są w skali 1:1 Wink

Dodatkowo, by wzmocnić wrażenia wizualne można wejść do specjalnej kabiny dźwiękowej, w której system audio pozwoli nam rozkoszować się dźwiękami różnych silników, w które wyposażone są bolidy i pojazdy Ferrari. Dodać należy, że dźwięki są emitowane zarówno z głosników, jak i emitowane są drgania podłogi, by wrażenie było kompletne.

Ten poziom muzeum to także sala poświęcona fabryce i ludziom tam pracującym - Sala Formula Uomo (The "Formula Uomo" Hall) - można w trakcie oglądania kilkuminutowego filmu zobaczyć jak projektuje się, testuje i produkuje słynne samochody z Maranello.

W drodze do tej sali mija się bolid Ferrari 500 F2, na którym Alberto Ascari wygrywał mistrzostwa w latach 1952 i 1953, zostając pierwszym dwukrotnym mistrzem świata F1 w historii. Tuż obok stoi łódź wyścigowa zbudowana na potrzebę bicia rekordu świata prędkości na wodzie, wyposażona w 4,5-litrowy silnik Ferrari - Timossi - Ferrari Arno XI. 15.10.1953 r. na Jeziorze Iseo, Achille Castoldi popłynął ze średnią prędkością 241,708 km/h bijąc ówczesny rekord świata.

Na trzecim piętrze znajduje się Sala Granturismo (Granturismo Hall), w której zgromadzono pojazdy cywilne - m.in. Ferrari 166 Inter, Ferrari 250 GT Coupe, Ferrari 275 GTB/4, Ferrari Dino 206 GT, Ferrari F40, Ferrari 360 Barchetta, Ferrari SA Aperta, Ferrari 458 Italia, czy Ferrari FF z 2011 roku. Przy jednej ze ścian prezentowane są testowane w tunelach aerodynamicznych modele karoserii bolidów F1 - od roku 1986, aż do 1998. Ekspozycję uzupełniają silniki bolidów z tamtych lat.

Ostatnią salą, którą można odwiedzić to Sala Mostre (Temporary Exhibition Hall), w której prezentowane są wystawy czasowe. Mnie trafiła się wystawa poświęcona Gille Villeneuve'owi i jego występom w stajni Ferrari. Na wystawie zaprezentowano bolidy z roku 1979 i 1981 oraz Ferrari 308, na którym Villeneuve pobił swoisty (i nie pobity do dziś) rekord świata - przejechał z Monte Carlo do Maranello (trasa 432 km) w czasie 2 godzin i 25 minut. W gablotach swoje miejsce znalazły modele bolidów, na których Gille się ścigał, a także kierownice, stroje, kask, czy butelka szampana z autografem.

W tej sali znajdują się także stanowiska interaktywne stanowiące podstawę tzw. "Red Campusu", w którym można dowiedzieć się bardzo wielu rzeczy na temat fabryki, wyścigów i samych samochodów Ferrari poprzez serię prezentacji i quizów.

Więcej informacji na temat muzeum na [link widoczny dla zalogowanych].