Historia sportu samochodowego

Stęskniony

Rajd Wisły 1993
Na starcie wbrew zapowiedziom absencji zjawił się Marek Gieruszczak i zespół Toyoty przystąił do rajdu w pełnym składzie. Od początku ton wywalizacji nadawał Marek Gieruszczak na Toyocie Celice Gt4 St165 gr A który o sekundy odskakiwał Pawłowi Przybylskiemu w bliźniaczym samochodzie. Już na początku rajdu w pechowy sposób zakończył rywalizacje Romuald Chałas któremu po prostu podczas oesu odjechało źle przykręcone koło i kierowca A- grupowej Mazdy musiał się wycofać. Z rajdu szybko odpadli również Zenon Sawicki (Ford Sierra Cosworth 4x4 gr N i Wojciech Nosalik (głośno warczące Audi 90 Quatrro gr A). W grupie N pierwszy oes wygrał Cezary Fuchs na świeżo sprowadzonym z Ras Sport i podziwianym 290-konnym Escorcie Rs Cosworth. Na drugim oesie jednak niedostatecznie wjeżdżony w te auto zawodnik rozbił swój wehikuł. Wkrótce potem pech dopadl Przybylskiego gdy wyzioneła ducha turbosprężarka. "Chudy" spadł aż na 20 miejsce ale ze stoickim spokojem postanowił jechać dalej. Wydawało się że pozbawiony presji Gieruszczak powinien wygrać ale ten znowu chyba za bardzo porównywał czasy oesowe z Przybylskim i skończył swą Toyotą w rowie. Wydarzenie to prawdopodobnie miało największy wpływ na decyzje kadrowe Toyoty na nastęny sezon. Od tej pory o zwycięstwo walczyli kierowcy dwóch topowych (250 KM) ale N-kowych Nissanów Sunny Gti-R Robert Herba (Tedex) i Piotr Kufrej (Rafineria Trzebinia). Pojedynek był na noże tzn n sekundy ale prowadzony fair kierowcy pozyczali sobie części zamienne (Kufrej dał Herbie szpilkę do koła) i informowali o czasach. Ostatecznie z walki zwycięsko wyszedł ubiegłoroczny triumfator Robert Herba ale wygrał tylko o sekundę. Powtórzyła się historia z zeszłego roku Herba skorzystał z pecha zespołu Toyoty. Wiesław Stec na 280-konnym Galancie Vr4 Evo w barwach Rothmansa nie był w stanie nawiązać walki ze zwinnymi Nissanami ale przynajmniej uciekł pogoni Przybylskiego. Paweł Przybylski pracowice odrabiał straty i ostatecznie 10 zdbytych punktów zagwarantowało mu tytuł Mistrza MP. Trzeba zaznaczyć że długo na czwartym miejscu jechał Krzysztof Hołowczyc na Toyocie Celice Gt4 St165 gr N a na piątym Bogdan Herink na Renaulcie Clio 16S gr A oboje jednak musieli się wycofać wskutek awarii (Herink - skrzynia biegów). Ostatecznie piąty w rajdzie był Andrzej Chojnacki na Fordzie Escorcie Rs Cosworth gr N a szósty Dariusz Wirkijowski na Oplu Kadecie Gsi 16V gr N który wygrał rywalizacje do Pucharu PZM dla samochodów z napedem na jedna oś. Siódmy był Grzegorz Skiba - Lancia Delta Hf Integrale gr N ósmy Waldek Doskocz na Peugeocie 309 Gti 16v gr A. Rajd ten był tez eliminacja Euro Rally Trophy czyli mistrzostw kierowców amatorów więc nie zabrakło zagranicznych załóg. Dziewiąty był Niemiec Veit na Oplu Kadecie Gsi 16v gr N a dziesiąty Francuz Francois Werhle na Renault 5 GT Turbo gr N.

I pytanie kto w takim razie był na pozycjach 9 -10 w MP w Rajdzie Wisły 1993?

Stęskniony

Rajd Festiwalowy 1993
Rajd Festiwalowy 1993
Przed startem do rajdu kierownictwo Toyoty Motor Poland podjeli decyzje że ze względu na brak realnej konkurencji i ze względów oszczędnosciowych na ograniczenie startów A-grupowych Toyot Celic Gt4 St 165. W Festiwalowym miał pojechać Marek Gieruszczak a w Wiśle Paweł Przybylski zespół w pełnym składzie miał się spotkać na rajdzie Karkonoskim. Marek Gieruszczak pozbawiony presji Przybylskiego wygrał rajd. Robert Herba wygrał w N-ce swym Nissanem ale nie mógł się równać z Gieruszczakiem. Romuald Chałas powrócił na trasy i swą Mazdą 323 4wd Turbo 16 gr A rozdzielił Nissany. Piotr Kufrej przegrał z nim nieznacznie i był czwarty i drugi w N-ce. Świetnie radził sobie Bogdan Herink który Renaultem Clio 16S gr A dojechał najwyżej w tym sezonie na piatym miejscu. Nie radził sobie na wąśkich dróżkach dużym Galantem Wiesław Stec który dojechał szósty. Inny kierowca Toyoty Motor Poland Krzysztof Hołowczyc był siódmy na N-grupowej Celice. Pytanie kto zajął miejsca od 8 do 10 w rajdzie.

Stęskniony

Rajd Elmot 1993
W rajdzie tym rywalizujący z Przybylskim Gieruszczak chciał go wreszcie pokonać. Na jednym z oesów spadł deszcz a Przybylski został na slickach. Stracił dużo i Gieruszczak mógł spokojnie wygrać ale urwał koło i zakończył rajd. W grupie N Herba wystartował wreszcie swym topowym rajdowym autem (250 KM) bowiem w Krakowskim ze względu na problemy ze sponsorami jechał treningówką. Także Piotr Kufrej wystartował znacznie lepiej przygotowanym autem (230 KM) bowiem w Krakowskim jechał samochodem przygotowanym w stopniu podstawowym tylko. Kufrej po wpadce Gieruszczaka nawet prowadził ale Przybylski bardzo szybko odrobił straty i po dwóch oesach odzyskał prowadzenie. Z dobrej strony pokazał się Bogdan Herink w drugim starcie za kierownicą Renault Clio 16S wygrywając rywalizacje w Pucharze PZM dla samochdów z napędem na jedną oś. Jego rywal Lesław Orski Golfem w barwach Rafinerii Gdańskiej brawurowo na dwóch kołach pokonywał kostkę walimską

21 Rajd Elmot 1993
1. Paweł Przybylski/ Krzysztof Gęborys Toyota Celica Gt4 ST165 A10
1:40:09
2. Piotr Kufrej/Maciej Hołuj Nissan Sunny Gti-R N5 +1.29
3. Robert Herba/Artur Skorupa NissanSunny Gti-R N5 +2.09
4. Romuald Chałas/Atłowski Mazda 323 4wd Turbo 16 A10 +3.56
5. Wiesław Stec/Piotr Maciejewski Mitsubishi Galant Vr4 N5 +5.04
6. Krzysztof Hołowczyc/??? Toyota Celica Gt4 St 165 N5
+6.58
7.Bogdan Herink/ Barbara Stępkowska Renault Clio 16s A9 +7.30
8.Saulius Girdauskas/Sakalauskas Lada Samara 1600 A8 +7.36
9.Zenon Sawicki/Dekuczyński Ford Sierra Cosworth 4x4 N5 +7.48
10. Cezary Fuchs/Skrobotowicz Ford Sierra Cosworth 4x4 N5 +8.33

adamt

Odpowiedzi w kolejności padających pytań:

41 Rajd Wisły - 2003 r.

11.(9 do MP)Noakowski/Muller-Opel Kadett GSi (N)
13.(10 do MP)Świeboda/Wiechowska-Łada Samara (A)

24 Rajd Festiwalowy - 2003 r.

8.Girdauskas/Sakalauskas-Łada Samara (A) +6,32
9.Doskocz/Baran-Peugeot 309 GTi (A) 6,56
10.Sadowski/Mroczkowski-Lancia Delta Integrale(N-4) +7,34

Jeśli Girdauskas nie był w tym sezonie klasyfikowany do MP to niestety brak mi danych kto zajął 10 miejsce w klasyfikacji generalnej MP na tym rajdzie.

21 Rajd Elmot - 1993 r.

6.Hołowczyc/???
- pilotem Krzysztofa Hołowczyca był Burchard(nie znam niestety imienia i nie wiem czy to poprawna pisownia tego nazwiska)
- nie znam też załogi , która zajęła 10 miejsce w klasyfikacji generalnej MP na tym rajdzie.

Mam nadzieję,że inni użytkownicy forum znają odpowiedzi na te pytania.

Mirek:)

Stęskniony

Wyjaśnienie sprawy Girdauskasa

grzegorz chyła napisał że zdobywanie punktów do RSMP zależało od licencji.
Girsdauskas jeździł najpierw z licencją polską i wtedy zdobywał punkty. Potem jak już Litwa została przyjęta do FIA miał litewska licencję i już punktów RSMP nie zdobywał.
O tyle ciekawe że np w 91 jeździł cały sezon punktował w Krakowskim, Elmocie, Festiwalowym, Wisły i Karkonowskim był szósty w MP
według punktacji sezonu 1992 załączonej na tym forum Girdauskas

według tabeli zamieszczonej na tym forum klasyfikacja końcowa RSMP 1992
nie punktował w Krakowskim92- 5miejsce bo Herba był za nim a dostał 8 pkt podobnie Sabtaitis nie punktował w tym rajdzie mimo że był ósmy Girdauskas odpadł z rajdu karkonoskiego 92 (wypadek)

W 1993 był w elmocie ósmy w festiwalowym ósmy i w polskim 9 w generalce (a w polskiej byłby 4 za przybylskim gieruszczakiem i stecem) i teraz tak kiedyś widziałem końcową klasyfikacje RSMP 1993
wg tej punktacji np Herba miał na koniec sezonu 59 pkt policzmy 8 za zimowy 12 za elmot 4 za polski 15 za fetwalowy 20 za wisłe razem 59
Hołowczyc miał 39 = 6 za krakoowski 6 za elmot 8 za polski (11 w generalce mięzynarodowej) 4 za festiwalowy 15 za karkonoski i teraz tak
dlaczego to pisze bo polska klasyfikacja polskiego wyglądała następująco
1 Przybylski
2 Gieruszczak
3 Stec
4 Girdauskas
5 Hołowczyc
6 Wirkijowski
7 Herba
8 Doskocz

jeżeli w niej nie uwzględnimy Girdauskasa to punktacja końcowa Herby i Hołowczyca nie zgadzałaby się dlatego twierdzę ze napewno Girdauskas musiał się liczyć do punktacji MP podobnie jak w tym sezonie liczył się Donner

pytanie tylko dlaczego jezeli Girdauskas liczył się w 91 a potem nie mógł się liczyc po uzyskaniu licencji litewskiej w 1992 wg tabeli Grzegorza Chyły z 1992 roku (patrz temat rajd elmot 1992) to oznaczałoby że w 93 musiał z powrotem zmienić licencje na Polską

Mirek:)

GrzegorzChyla

Mirek:)

adamt

Aby zakończyć spór dotyczący załóg litewskich i ukraińskich startujących w MP, podaję za Indywidualną Klasyfikacją Generalną - Końcową RSMP 1991.

- Saulius GIRDAUSKAS/Zilwinas SAKALAUSKAS-A.Podlaski
- Vitautas SABATAITIS/Arunas BUKMANAS-A.Podlaski
- Rolandas MACKAVICIUS/Juozas LEONAVICIUS-A.Podlaski
- Kestutis SVEDAS/Kastylis SVEDAS-A.Podlaski
- Genadius SEGALIS/Arturas SLADKAVICIUS-A.Podlaski

-za Indywidualną Klasyfikacją Generalną-Końcową RSMP 1992.

-Modestas JAKAS/Antonius ZILINSKAS-A.Dolnośląski
-Władimir KOSTENKO/Borys DONSKOJ-A.Krakowski(a raczej Wołodymir)
-Oleg RYBAK/Jan KONECKI-A.Krakowski

-za Indywidualną Klasyfikacją Generalną-Końcową RSMP 1993.

-Saulius GIRDAUSKAS/Zilvinas SAKALAUSKAS-AP Warszawa
-Borys DONSKOJ/Oleg RYBAK-A Krakowski

Stęskniony

Rajd Karkonoski 1993
Była to ostatnia eliminacja RSMP 1993. Od początku na zdecydowane prowadzenie wysunął się Paweł Przybylski w Toyocie Celicę GT4 St 165 gr A. Kierowca ten zapewnił sobie już wcześniej tytuł MP i w Karkonoskim jechał o pietruszkę. Chciał jednak wygrać. Tu jednak "Chudemu" przytrafił się pierwszy w tym sezonie błąd. Warunki były bardzo złe. Przybylski szukał podczas jazy włącznika ogrzewania tylnej szyby i ten moment nieuwagi wystarczył do "zaparkowania" na poboczu. Kierowcy Nissanów rywalizujących o prymat w grupie N Robert Herba i Piotr Kufrej postanowili inaczej rozstrzygnąć losy tytułu. Herba postawił na maximum atak , podczas gdy Kufrej jechał ostrożnie czekając na bieg wypadków w trudnych śliskich warunkach. Romuald Chałas w Mazdzie 323 4wd Turbo 16 gr A zablokował podczas chamowania koła i równiez zakończył rywalizację. Prowadził Herba przed jadącym poraz pierwszy z Maciejem Wisławskim Krzysztofem Hołowczycem (Toyota Celica Gt4 St 165 gr N). Trzeci był Kufrej. Jadący na własnym terenie Marek Gieruszczak w drugiej A-grupowej Toyocie Celice Gt4 St 165 zajmował z powodów kłopotów technicznych po pierwszym etapie dalsze miejsce. Drugiego ostro zaatakował i awansował na drugie miejsce. Na trzy oesy przed końcem sytuacja wyglądała arcyciekawie. Robert Herba nadal posiadał 21 sekund przewagi nad Gieruszczakiem. Kierowcy Tedexu nie było jednak dane walczyć o drugie zwycięstwo w tym sezonie bowiem w Nissanie zepsuła się skrzynia biegów. Gieruszczak zakończył więc sezon zwycięstwem i ostatecznie uległ Przybylskiemu o 5 punktów. Pechowy Robert Herba i tak wywalczył tytuł MP w N-ce. Krzysztof Hołowczyc odniósł życiowy sukces dojeżdżając na drugim miejscu w klasyfikacji generalnej i specjaliści zgodnie stwierdzili że z właściwym pilotem o ile nie jest mozliwe dogonienie Herby to na pewno w N-ce może mierzyć sie on z innymi np:z Wiesławem Stecem. Trzeci był Zenon Sawicki na Fordzie Sierra Cosworth 4x4 gr N w barwach Boxera który jechał tutaj swoj życiowy rajd. Dzięki temu uplasował sie on w top ten klasyfikacji końcowej MP. To nie był rajd Piotra Kufreja który po przeciętnej jeździe uplasował sie na 4 pozycji. Nie mniej jedank dzięki pechowi Herby został on II Vicemistrzem MP w generalce. Dopiero piąty był Wiesław Stec na Mitsubishi Galancie Vr4 gr N a szósty Andrzej Chojnacki na Fordzie Escorcie Rs Cosworth gr N. Cezary Fuchs w podobnym samochodzie nie odegrał tym razem znaczącej roli. Waldemar Doskocz po załamaniu formy w środku sezonu tutaj po zaciętej walcę pokonał swym Peugeotem 309 GTI gr A swych konkurentów Bogdana Herinka w Renault Clio 16S gr A i Lesława Orskiego w Volkswagenie Golfie GTI 16V gr A i zdobył puchar PZM dla samochodów gr A z napedem na jedną oś. Podobny puchar w grupie N zdobył 10 w rajdzie Dariusz Wirkijowski na Oplu Kadecie GSI 16v. Ciekawostką rajdu był start Krzysztofa Godwoda w fabrycznie oklejonym Polonezie 1600. Ostatni mochikanin zajął drugie miejsce w klasie ale był orędownikiem wystawienia w RSMP fabrycznego teamu FSO uzbrojonego w Poloneza z silnikiem Rovera i na początek wygrywania w klasie. Jak wiadomo nigdy do zrealizowania tego pomysłu nie doszło a szkoda.
Ps
Opisywane tu były różńe rajdy. W związku z tym czy ktoś ma pełne wyniki takich eliminacji 1993 jak Elmot, Festiwalowy, Wisły, Karkonoski

Mirek:)

Niestety nie mam wyników Rajdu Elmot, a resztę znajdziesz na
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Stęskniony

Rajd Polski 1993
Rajd Polski zaczął się prologiem we Wrocławiu. Wygrali go wspólnie Belg Patrick Snijers w Fordzie Escorcie Rs Cosworth gr A i Paweł Przybylski w Toyocie Celica Gt4 St 165 gr A o sekunde wolniej pojechał lider mistrzstw europy Francuz Pierre Cesar Baroni Lancią Deltą Hf Integrale gr A Marek Gieruszczak Toyotą Celicą Gt4 St 165 i Fin Ari Mokkonen w Audi S2 Coupe który jednak wkrótce odpadł z rywalizacji. Była to jedynie przygrywka. Prawdziwe ściganie zaczeło się od Sobótki. Tam widać było prawdziwy układ sił. Patrick Snijers wygrał swym Escortem z Ras i zgodnie z opiniami wszystkich objął prowadzenie. Drugi był jego rodak Robert Droogmans Escortem w barwach Boxys zbudowanymprzez Gordon Spooner Enginering. Trzeci był Baroni a dalej już ze sporą stratą Belg Kurt Victor na zeszłorocznym Fordzie Sierra Cosworth 4x4 gr A Droogmansa, za nim uplasował się Przybylski dalej Holender Erwin Doctor na rzadkim Oplu Calibra Turbo 4x4 gr A, Bułgar Stojan Kolev na Escorcie Rs Cosworth gr A i Marek Gieruszczak. Przed startem Gieruszczak zapowiadał że liczy na 5-6 miejsce to nie oznacza że nie liczy na wyższe, podczas gdy Przybylski stwierdził że to zbyt skromna zapowiedź i liczy na trzecie - czwarte miejsce. Widać jednak było że mimo widowiskowej jazdy (może zbyt bardzo myszkowali na mokrej Sobótce) założenia Gieruszczaka były początkowo bliższe prawdy. "Nasze Toyoty choć przygotowane w Toyota Team Europe nie są jednak najnowszymi modelami i ustępuja pod względem osiągów Escortom i Lanciom" - stwierzdził Paweł Przybylski i to jest fakt. W grupie N od początku trwał pojedynek między czteroma zawodnikami Belgiem Nicolasem Minem i Wiesławem Stecem na Mitsubishi Galantach Vr4 oraz Robertem Herbą i Piotrem Kufrejem na Nissanach Sunny Gti-R. Próbowali początkowo walczyć z nimi inni Austriak Kurt Goettlicher na Fordzie Sierra Cosworth 4x4, Zenon Sawicki na takim samym samochodzie i Krzysztof Hołowczyc na Toyocie Celice Gt4 St 165 ale z racji słabszego sprzętu nie dawali rady. W dalszej części rajdu Snijers nadal dominował. Baroni od czasu do czsu wygrywał z Droogmansem ale i tak doświadczony na polskich trasach belg miał nadal bezpieczna przewagę. Dalej ze znaczną już stratą Kurt Victor nadal trzymał w szachu Przybylskiego ale ten starał się nie tracić z nim kontaktu. Gieruszczak wyprzedził Koleva i Doctora ale po wpadce na jednym z oesów znów spadł za nich. Wkrotce potem jednak bułgar odpadł z rywalizacji i Gieruszczak był siódmy. W grupie N od początku ostre tempo narzucił Belg Nicolas Min, prolog wygrał Herba ale potem kierowcy Tedexu nie szlo juz tak dobrze i po przetasowaniach spadł na czwarte miejsce w grupie. Równo jechał Wiesław Stec ale to Piotr Kufrej powoli acz stanowczo jechał coraz szybciej i awansował na drugie miejsce. W dlaszej części rajdu zaczeły sie problemy Snijersa poprzez awarie układu kierowniczego spadł na trzecie miejsce po tym wygrywał jeszcze oesy ale problemy się powtórzyły i mórowany faworyt znowu nie wygrał Rajdu Polski. "Na pewno będzie gorąco, w zeszłym roku wyleciałem z rajdu nie wiem co sądzić o tej imprezie" - no cóż po tym rajdzie przesądy Snijersa z pewnością będą większe. W tej sytuacji Robert Droogmans który chciał aby było słonecznie gdyż jak pada robi się senny bez więszych problemów dowióżł zwycięstwo do mety. Baroni próbował nawiązać walkę ale przed rajdem usprawiedliwiał się ze nie jest faworytem a i tak 300 punktów wzmocnilo go na prowadzeniu w ME. Awansowali również Polacy ale głównie dzięki pechowi konkurentów. Najpierw zapsuła się Calibra Doctora a kilka oesów dalej Sierra Victora pozwalając przesunąć się Przybylskiemu i Gieruszczakowi na 3 i 4 miejsce dzięki czemu "Chudy" powtórzył miejsce nieodżałowanego "Bubla" ze zeszłego roku. W grupie N też działo się ciekawie. Piotr Kufrej którego jazda wywołała duże wrażenie na komentującym rajd Andrzeju Koperze awansował na pozycje lidera N-ki i był 7 w generalce. Niestety źle podłączony przewód hamulcowy w Nissanie serwisowanym przez ekipę Lesiaka spowodowała dachowanie zawodnika Rafinerii Trzebinia i choć doczołgał się do mety I Etapu uszkodzenia bły zbyt poważne i na tym zakończył sie jego udział w rajdzie. Prowadzenie przejął Nicolas Min inie oddał go juz do mety kontrolując poczynania szóstego w rajdzie Wiesława Steca. Robert Herba był trzeci w N-ce do momentu gdy na 16 oesie wyleciał z trasy. Ostatecznie Herba dojechał do mety rajdu ale na dalekim miejscu.
Wśrod samochodów napędzanych na jedną os spodziewano się dominacjie Herinka, Doskocza i Orskiego gdyż dysponowali najmocniejszymi samochodami. Cała trójka jednak od początku jednak nie zachwycała a do mety ostatecznie dotarł tylko Doskocz na Peugeocie 309 Gti 16V gr A i Orski na Volkswagenie Golfie Gti 16v gr A. Znacznie lepsze wrazenie w ostatecznym rozrachunku zrobił na przykład Dariusz Wirkijowski na Oplu Kadecie Gsi 16v gr N. Jednak prawdziwym zwycięzscą okazał się rosjanin Jevgienij Vassin który małym Oplem Corsa Gsi wspiął się aż na siódme miejsce w klasyfikacji generalnej. Ósmy był regularnie startujący w Rajdzie Polskim Austriak Kurt Gottlicher, trzeci w grupie N. Dziewiąty na mecie Litwin Saulius Girdauskas na Ładzie Samarze 1600 punktował również w MP (był czwarty). i przy niepowodzeniu innych N-kowiczów Litwin Aurelius Shimaska na Nissanie Sunny Gti-R uzupełnił pierwszą dziesiatke generalki pokonując Krzysztofa Hołowczyca

I pytanie czy ktoś zna całą klasyfikacje końcową Polskiego 93 lub przynajmniej top ten kierowców klasyfikowanych do MP???

Stęskniony

sorry był dubel

GrzegorzChyla